Pan Kowalski i Nowak zawsze konkurowali ze sobą, we wszystkim. Kto szybciej wybuduje dom, kto kupi bardziej luksusowy samochód, kto będzie miał ładniejszą żonę itd. Tym razem konkurencja przyjęła formę biznesową. Obaj Panowie otworzyli firmy handlowo-usługowe. Sprowadzali z zagranicy AGD i elektronikę, a następnie sprzedawali urządzenia na lokalnym rynku.

Pan Kowalski właśnie dopijał swoją poranną kawę, gdy przez okno swojego biura zobaczył, że rozładunek pierwszego w tym dniu TIRa u Nowaka dobiegał końca. "A do mnie jeszcze żaden transport nie dotarł" myślał sobie Kowalski. Po kawie przyszedł czas na przejrzenie prasy i portali informacyjnych. Pod koniec prasówki Kowalski kapnął się, że od Nowaka wyjeżdża kolejny TIR. No właśnie, kolejny czy ten sam, którego już widział. Nie zwrócił uwagę na kolor kabiny tego poprzedniego. Niestety był to już kolejny transport.

Po ciężkiej pracy należał się rytuał poranka w postaci porannego papierosa. Wyszedł na dwór ze swojego biura i o mało nie wpadł pod kolejną ciężarówkę, która jechała w kierunku ... a jakże, firmy Nowaka. "Trzeci transport, a u mnie żadnego, hmm". Myślał, czy nie ma to związku z tym, że jak składał zamówienia nie miał podłączonego kabla internetowego do komputera, ale zbagatelizował to, bo przecież sprzedawca powiedział mu, że teraz jest internet bezprzewodowy. "Nie, na pewno zamówienia wyszły poprawnie" uciął szybko czarne myśli.

Poranny pasjans nie był przyjemny jak zawsze, ponieważ budynkiem niemalże wstrząsnęły kolejne dwie długie ciężarówki, które wiozły nowiutkie sprzęty do Nowaka. Tego już było za wiele, postanowił wyjść poza strefę swojego komfortu i podpytać Nowaka o to wszystko:

- Panie Nowak, tych ciężarówek było chyba ze 100 dzisiaj. Jak Pan to robi, że tak często dostarczają towar, jak Pan to tak szybko rozładowuje w pojedynkę, gdzie sprzedaje? U mnie strasznie słabo idzie interes.
- No myślałem Panie Kowalski, że już Pan nigdy nie zapyta. Też mi nie wychodziło, ale postanowiłem się poradzić tych co wiedzą więcej - w tym momencie Nowak wsunął Kowalskiemu wizytówkę, na której było napisane dużą czcionką upsideconsulting.eu.
- I Oni powiedzą, co robić? - dopytywał Kowalski z coraz większym zaciekawieniem.
- Przyjadą, zbadają, podpowiedzą, pokażą - dodał uśmiechnięty Nowak.
- Kochaniutki, życie mi ratujesz! Już lecę zadzwonić! - wykrzyknął wyraźnie uradowany Kowalski.
- Aha, to żebyśmy połączyli w końcu siły, też mi doradzili - zaryzykował Nowak, ale Kowalski niesiony niepohamowaną radością już nie usłyszał ostatniego zdania. "A co tam, wkrótce i tak mu o tym powiedzą", uśmiechnął się do siebie Nowak i wrócił do swojego biura.