Jasiek zawsze chodził fajnie ubrany. Nie chodziło o ceny ubrań, ale po prostu jego bluzy, spodnie, kurtki były odlotowe. Tak uważała cała klasa. Chłopaki, zwłaszcza Antek i Grzesiek, co kilka dni dociekali "Skąd masz taką kurtkę?", "Skąd masz takie spodnie?", "Skąd masz ten t-shirt?", ale Jasiek za bardzo chyba nie przywiązywał do tego wagi, bo zazwyczaj odpowiadał "No już Ci mówiłem, że z szafy".

Chłopcy nie do końca wiedzieli, jak interpretować tą odpowiedź, dlatego zaczęli od sprawdzenia swojej szafy, ale tam nie znaleźli nic innego poza swoimi ubraniami. W innym dniu, po burzliwej naradzie chłopcy doszli do wniosku, że przecież każdy w domu ma więcej niż jedną szafę i pewnie trzeba zajrzeć do szafy starszego brata, albo starszej siostry. "No tak! Przecież to logiczne!" podsumował pewnego razu Antek. Oczywiście spenetrowanie szaf rodzeństwa nic nie dało - może i ubrania były fajne, ale nie te rozmiary. Pozostały jeszcze szafy rodziców, ale to było jeszcze większe pudło, niż szafy rodzeństwa.

Nazajutrz, chłopcy przyczaili się za drzewem przy ścieżce, którą zawsze do szkoły chodził Jasiek. Trudno, nie było innego wyjścia, trzeba go było przycisnąć, oczywiście tak nie za mocno. Gdy zamyślony chłopiec szedł na zajęcia przecięli mu drogę Antek i Grzesiek:

- Dobra Jasiek, żarty się skończyły. Mów, skąd masz te ubrania i błagam, nie mów, że "z szafy" - krzyknął Antek, udając groźną minę, najbardziej jak tylko mógł.
- No, z szaf, już mówiłem.
- O żesz Ty - nie wytrzymał Antek.
- Czekaj - zauważył coś Grzesiek - z "szaf", nie z "szafy"?
- To tych szaf jest więcej? - krzyknął wściekły Antek.
- No można tak powiedzieć - zaczął tłumaczyć się Jasiek.
- Sprawdziliśmy wszystkie szafy, moją, jego, naszych braci, mojej siostry, rodziców, a Grzesiek specjalnie pojechał do swojej babci sprawdzić jeszcze tam - mówił zdenerwowany Antek.
- Hahahahaha - taka była odpowiedź Jaśka.
- Chłopaki, z Szaf Malucha.
- Yyyyyyyyyy - zareagował Antek.
- No, kumacie? Szafymalucha.pl.