Historia, którą możemy dziś opowiedzieć w tym tekście ma swój początek 28 lutego 1869 r. we wsi Sobaków nieopodal Piotrkowa Trybunalskiego. Właśnie wtedy na świat przyszła Helena Malczewska. Nie do końca wiadomo, jak kilkanaście lat później znalazła się w naszym ukochanym mieście, ale faktem jest, że poszła w ślady swoich sióstr, które w różnych częściach kraju założyły szkoły. Również Helena, w 1898 r., założyła pierwszą w Zawierciu szkołę średnią. Było to czteroklasowe gimnazjum dla dziewcząt. Do dziś przetrwały wspomnienia absolwentek tamtej szkoły, dzięki którym wiemy, że Helena była kobietą sumienną, postępową, doskonale zorganizowaną, ale przede wszystkim wrażliwą na potrzeby swoich podopiecznych. Doskonale znała swoje uczennice, często pobierała od nich mniejsze opłaty za naukę, gdy miały ciężką sytuację finansową, organizowała dla nich lekcje zarobkowe lub pomagała znaleźć pracę. Jednocześnie robiła wszystko co w jej mocy, aby poziom nauczania w jej szkole był jak najwyższy. Sama żyła skromnie, a praktycznie wszystkie zarobione pieniądze inwestowała w szkołę, ewentualnie przekazywała na cele charytatywne. Szkoła Heleny Malczewskiej rozrastała się dynamicznie, ale nasza bohaterka była aktywna również na rzecz samego Zawiercia, m.in. działała w Zarządzie Rady Miejskiej Opiekuńczej (pomoc dla głodujących mieszkańców w czasie wojny), Oddziale Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Zawierciu, opiekowała się szpitalem "Czortków", była przewodniczącą Oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża, członkiem Koła Przyjaciół Harcerzy, w szkole Heleny Malczewskiej działała także konspiracyjna organizacja harcerska. Zmarła 16 lutego 1936 r., pozostawiając po sobie olbrzymi wkład w rozwój miasta Zawiercie, czego odzwierciedleniem jest m.in. nazwanie II Liceum Ogólnokształcącego jej imieniem.

Źródło: Damian Domżalski "Helena Malczewska - kobieta nieustraszona", http://www.dawne-zawiercie.pl/helena_malczewska_8211_kobieta_nieustraszona