Pan Stasiu i Mieciu byli doświadczonymi budowlańcami, widzieli już dostatecznie dużo w swojej karierze, żeby cokolwiek mogło ich zdziwić. Tego dnia mieli stawiać ogrodzenie wokół działki, ale pogoda była paskudna do pracy - bezchmurne niebo, słoneczko i 25 stopni. Ciężko było zebrać się do pracy, postanowili więc trzeci raz tego dnia sprawdzić narzędzia. Szef uprzedził ich, że tego dnia wejdzie na plac jeszcze jedna ekipa, która będzie ocieplać stojący na działce budynek. I tutaj nasi bohaterowie zostali zaskoczeni po raz pierwszy - ekipa, o której wspomniał szef podjechała pod budynek kilka minut przed czasem. Drugim zaskoczeniem były czyste i nowiutkie ubrania robocze, które nosili członkowie tejże ekipy. Słychać było jęk zazdrości starych waciaków Staśka i Mietka. Później było największe zaskoczenie: naszym bohaterom wydawało się, że stoją w miejscu, a ludzie z drugiej ekipy wręcz tańczą wokół nich. Mała wskazówka na zegarku przesunęła się o parę godzin, szalony taniec ustał, a budynek stał ocieplony. Bus z napisem IDEOSSYSTEM zniknął:
- Stasiek, kto to był? - zapytał nieruchomo Mieciu.
- Nie wiem Mietek, ale na pewno nie byli od nas.
W tym momencie, zza domu dobiegł krzyk:
- Mietek! Mietek! Chodź tutaj szybko, Wacka przygniotło przęsło ogrodzeniowe!
- To wyjmijcie mu ręce z kieszeni, będzie wypadek przy pracy! Czy ja naprawdę muszę o wszystkim myśleć? - odparł doświadczony majster, który nadal był na tyle zadziwiony, że trudno było mu zrobić choćby jeden krok w przód.