Był na czele wyścigu rowerowego przez trudny, górski teren. Ostre podjazdy, ubłocone ścieżki dawały się we znaki, a mięśnie zaczynały odmawiać posłuszeństwa. Nie mógł jednak stanąć, by choć chwilę odpocząć, bo rywale byli tuż za nim. Już co najmniej od godziny zmuszał się by kontynuować ten morderczy wyścig w końcu jednak organizm powiedział "dość".
Stanął na niewielkiej polanie, na której znajdowało się nietypowe urządzenie. Usiadł na trawie, złapał powietrze w płuca i stwierdził, że nie ma sensu kontynuować wyścigu, bo na końcu ścieżki widział już przeciwników, a on choć prowadził był już bez sił. Odwrócił głowę w drugą stronę, jakby to miało pomóc w przełknięciu porażki, która za chwilę nastąpi. Przy okazji spojrzał na urządzenie, które stało obok niego. Okazało się, że jest to stacja myjąco-naprawcza dla rowerów.

Wprowadził więc swój rower na podjazd, bo cóż mu pozostało robić, zapoznał się z krótką instrukcją obsługi i zaczął myć swój ubłocony jednoślad za pomocą wielofunkcyjnego pistoletu. Cała woda ściekała do wanny, na której stał rower. "Świetne urządzenie" - pomyślał.
Nagle trzech nadjeżdżających zawodników ostro zahamowało i z ciekawością przyglądało się scenie mycia roweru. Po chwili zeszli ze swoich rowerów i ustawili się w kolejce do mycia. Kolejni zawodnicy robili to samo, aż w końcu zrobiła się naprawdę długa kolejka do myjki.

Teraz to on przyglądał się z zaciekawieniem scenie przerywania wyścigu przez nadjeżdżających zawodników i zajmowania miejsca w kolejce. Widać, że chłopaków zainteresowało urządzenie do mycia rowerów. W tym momencie przyszła mu do głowy myśl, że skoro tutaj wszyscy czekają to nie ma nikogo na mecie. A więc nie wszystko jeszcze stracone. Szybko zjechał swoim błyszczącym rowerem z myjki i zaczął pedałować ile sił. Godzinę później mijał metę jako pierwszy, ale dekoracja zwycięzców odbyła się późnym wieczorem, bo drugi i trzeci zawodnik ukończyli wyścig ze sporym opóźnieniem (za to z czystymi rowerami ;-) ).