Stanisław już od roku piastował stanowisko dowódcy wojsk. Nie spodziewał się, że król wybierze właśnie jego. A jednak! Był z tego powodu niesamowicie dumny. A jeszcze bardziej rozpierała go duma z chorągwi husarskiej, którą dowodził. Ta liczyła już prawie 300 kopii i była coraz bardziej znana nie tylko w kraju, ale także poza i jego granicami. Chorągiew była już w trasie dobrych parę dni i wypadałoby w końcu odpocząć. Obecnie znajdowali się na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej i po cichu każdy wojak spragniony był jakiegoś wygodnego miejsca do odpoczynku. Stanisław jak każdy dobry dowódca to wiedział. Stwierdził więc, że nie ma sensu dłużej podróżować. Wyciągnął swojego notebooka i zaczął przeszukiwać Sieć pod kątem noclegów. Odnalazł stronę WWW bialaskala.pl. Spodobała mu się ta nazwa. Przejrzał stronę i już wiedział, że nie trzeba dalej szukać. Sprawdził dokładną lokalizację i zanim schował notebooka, dodał stronę do zakładek. "Kierunek Zajazd Biała Skała, galopem" krzyknął do towarzyszy broni. "Hurra!" - odpowiedziało 300 gardeł.